Een hele week verder zijn we alweer en we zijn gevorderd tot Plasencia in Spanje. Prachtige reis tot nu toe, met nieuwe plaatsen, mooie wegen en iedere keer weer een verrassing op welke CP we terecht komen.

Vorige week zondag was het bij jullie bijzonder stormachtig hebben we gelezen en ook bij ons heeft het flink gewaaid. ’s Middags toch nog een lekkere wandeling gemaakt en nog even bij de rivier gekeken.

Maandag weer opgeruimd op pad. Eerst een stuk over de grote weg en na Angouleme weer binnendoor. Bij de Super U doen we onze boodschappen en eten we meteen onze lunch. Ik kook een pannetje soep en bij het fijnmaken met de staafmixer begint de converter (die 12 volt omzet naar 220 volt) hevig te piepen en de mixer doet niets meer. Pech, daar zullen we later wel weer naar kijken. De soep blijft aan de grove kant, maar wel lekker. In de middag rijden we rustig door het golvende Franse landschap naar Monteton, een klein, bijna middeleeuws dorp, waar we op de CP staan met prachtig uitzicht over de vallei.

Als we de volgende ochtend, na een rustige nacht, ons klaar maken voor vertrek gooi ik mijn deur dicht, zonder te merken dat Maarten zijn hand bij het portier heeft. Au! Ringvinger geklemd. Het bloed behoorlijk en er zit een flinke snee in. Ik verbind het zo goed mogelijk en Maarten zegt geen pijn te hebben, dus we gaan op weg. Sturen gaat goed, dus we zien wel. Omdat ik het niet vertrouw en graag wil dat er een arts naar kijkt, zoeken we in de middag in Mont de Marsan het ziekenhuis op. Omdat er een goede CP in de buurt is, zetten we daar eerst Duc neer en wandelen naar de Eerste Hulp. Zoals te doen gebruikelijk is het daar druk en we moeten een aardig tijdje wachten. De arts, die de vinger onderzoekt, zegt dat hij eigenlijk gehecht moet worden, maar het is al te lang geleden dat de wond is ontstaan, dus wordt het opnieuw verbonden en krijgen we een recept mee voor verbandmiddelen voor de komende dagen. Na enig zoeken vinden we een apotheek en komt het allemaal goed. Het gaat goed met de vinger. Iedere dag wordt hij lekker ingepakt en Maarten heeft weinig last. We blijven op de CP staan en hebben een prima nacht.

Woensdag vertrekken we bijtijds en hopen die dag Spanje te bereiken. De dag verloopt rustig en het weer wordt steeds mooier. Lunchen kunnen we buiten doen en we genieten van het mooie landschap. Ook over de Pyreneeën gaan we voorspoedig. Boven op de pas stappen we even uit om van het uitzicht te genieten. Er komt net een echtpaar hijgend boven na een zware eerste etappe van de Jacobsroute naar Santiago de Compestela. Ze hebben het zwaar, petje af. Afdalen gaat snel en om een uur of vier zijn we op de CP in Areguy, vlakbij Estella-Lizarra. Leuke plaats bij een sportcomplex, met uitzicht op een mooi klooster. Achter ons staan bloeiende amandelbomen en we maken nog een leuke wandeling.

We hebben besloten om zo weinig mogelijk snelwegen te rijden, want het binnenland van Spanje is heel mooi. Aan het begin van de weg vragen we in het informatiecentrum of de weg open is? Normaal afgesloten tussen December en April. Nee, er is dit jaar helemaal geen sneeuw! Dus kronkelen we door het binnenland langs grote rode rotsformaties, over een smalle bergpas (+1573m.) en naar een groot bergmeer (Laguna Negra), dat helemaal ligt ingesloten door rotswanden. Prachtige natuur onderweg met mooie vergezichten en af en toe koeien op de weg. Het blijft oppassen geblazen. We belanden uiteindelijk op een CP in Hontaria del Pinar. Een dorp vlakbij een natuurgebied met een kloof en ruige rotsen. Het is er rustig en we staan in eerste instantie alleen, maar later op de avond komt er nog een camper bij. Er is plaats voor 50 campers, dus we hebben de ruimte.

Vrijdagmorgen gaan we voor de koffie op pad langs de uitgezette wandelroute. We lopen in totaal heen en weer ongeveer 6 km. Het is heerlijk weer, wel een beetje fris, en we zijn de enigen die op pad zijn. Heel stil, alleen een kabbelende rivier en vogels. Na de koffie rijden we naar Avila. Dat is een grote stad, ten westen van Madrid, met een heel oud gedeelte met mooie stadsmuur (2500m.lang, 3m.dik, met 58 kantelen). De CP ligt aan de voet van de muur en we kunnen dus snel nog een wandeling maken naar de oude stad. De muur ziet er prachtig uit en ’s avonds is hij verlicht. We staan er met 9 campers met uiteenlopende nationaliteiten. ’s Nachts is het er heel koud, want we zitten op 1100 meter hoogte en op een open vlakte. Het ijs zit ’s morgens aan de gordijnen en Maarten heeft op de thermometer -0,6? gezien. Maar wij hebben het onder onze warme dekbedden niet koud gehad en onze kachel doet de rest.

Dan gaan we op zoek naar een camping voor het weekend. In Plasencia is er één die open is in dit seizoen, dus daar zal het wezen. Via een leuke route over twee bergpassen van resp. 1565 en 1352 meter, met bijbehorend schitterend uitzicht en een vallei met veel kleine dorpen, waar de bewoners veel werk maken van het snoeien van hun heggen en bomen in allerlei mooie vormen, komen we tegen vieren op de camping. Plaats genoeg natuurlijk, dus we zijn zo geïnstalleerd. En zo genieten we vandaag van de rust. Het weer is, in tegenstelling tot het weer bij jullie, prima. Een graad of 18, zon en wat stapelwolken. We zijn heel de dag buiten. Heerlijk. Morgen blijven we ook nog hier en dan kiezen we weer een nieuwe richting.

Alle goeds van ons en tot een volgend keer.