En dan is er weer een week voorbij. Een fantastische week mag ik wel zeggen. Zoveel moois gezien! Zondag is er rust. In de loop van de morgen komen Peer en Angelique uit Berlicum, die ook met een campertje op de camping staan, vragen of ze Duc mogen bekijken. Ze zijn op zoek naar een iets groter model dan ze nu hebben en vragen of Duc soms toevallig te koop is. Dat is hij natuurlijk niet! We luieren de dag door en lopen alleen tegen de avond een rondje over en om de camping. Even de klim- en daalspieren tot rust laten komen. ’s Nachts vallen er een paar flinke buien, dus maar goed dat we de luifel vast hebben opgeruimd. We vertrekken, nadat alles weer schoon en vol is, naar een volgend dal. Er is, aan het eind van het dal, een mooie CP, met alles erop en eraan, voor € 10. Hij is niet eenvoudig te vinden en we moeten over een smal weggetje naar beneden, maar dan heb je ook wat. Aan de voet van een stuwdam en omringd door bergen. Het is vandaag wisselvallig weer. Er valt niet veel regen, maar het dreigt wel steeds. Als we geïnstalleerd zijn, klimmen we langs een steil pad omhoog naar de stuwdam. Je kunt er over heen lopen en dan langs het stuwmeer wandelen. Zo tippelen we toch weer anderhalf uur, genietend van mooie vergezichten over het meer en de gletsjertoppen.

Voor dinsdag geven ze veel regen op en we besluiten de hier geplande wandeling niet te doen, maar er een reisdag van te maken. Eén van de gaspitten heeft kuren en Maarten heeft uitgezocht, dat er in Aosta een camperreparatiebedrijf zit. Omdat we toch die kant uit gaan, omdat we over de Grote Sint Bernard pas naar Zwitserland willen, gaan we op zoek naar dat bedrijf. Leve onze nieuwe telefoon, waarmee we ook de route kunnen bepalen. Dat leidt ons feilloos naar de juiste plek. Het is inmiddels half één, dus bijna siësta, en de monteur geeft aan dat we om drie uur aan de beurt zijn. Oké, dan eerst lunchen, even een boodschap doen in de nabijgelegen Conad, en rustig afwachten. Om half drie verschijnt een andere monteur die wel even kijken wil. Hij herkent het probleem, maar volgens hem moet er een nieuw onderdeel in en dat moet van de fabrikant komen. Kan wel tien dagen duren. Daar hebben wij natuurlijk geen tijd voor, dus bedanken we hem en gaat weer op pad. We tanken Duc nog even bij, gelukkig bij een pomp onder een afdak, want op dat moment barst er een wolkbreuk los. Dan op weg naar de pas. Ongeveer halverwege naar boven is een parkeerplaats waar je kunt overnachten en daar vinden we een plekje, tussen een Duitser en een Belg. Om een uur of zes komt er een helikopter, met veel lawaai, landen aan de overkant van de rivier op een open plek. Er stappen twee mensen uit en hij vertrekt weer. Dat gaat zo vier keer en we bedenken, dat dat de andere morgen waarschijnlijk zal worden herhaald.

En ja hoor, na een rustige nacht worden we om acht uur gewekt door de helikopter, die het personeel, en later nog verschillende onderdelen voor het werk, komt ophalen. Dan gaan wij ook maar hogerop. De route is mooi en niet moeilijk te rijden. Het is weer een stralende dag geworden en boven op de pas, op 2473 meter hoogte, lopen we een poos rond, gewoon in T-shirt. Het is er gezellig druk en het uitzicht is prachtig. Daarboven is ook de grens en zo rijden we dan Zwitserland binnen. Over mooie wegen kronkelen we naar beneden, door Martigny, en verder richting Lausanne. Maar voor we daar zijn, buigen we bij Aigle af om een CP te zoeken in Leysin. Een stad op een berg, waar veel sportactiviteiten te vinden zijn. De CP ligt op een parkeerplaats bij een overdekte ijsbaan, waar ook nu geschaatst kan worden. Het uitzicht is mooi, overal hoge bergen rondom. Naar één van de hoogste toppen gaat een kabelbaan. De top ligt helaas in de wolken, dus gaan we niet omhoog vandaag. Morgen misschien?

De volgende morgen ligt de top in de zon. Wel zien we aan de andere kant van het dal wat wolken ontstaan, maar we besluiten, met de gratis bus, naar de kabelbaan te rijden en gaan welgemoed naar boven. Wat is dat een goed plan. We hebben genoten daarboven. Het is heel helder en je kunt ver weg kijken. We zien in het westen de Mont Blanc (50km. hemelsbreed) en in het oosten zelfs de Matterhorn. Schitterend. Maar wat het mooiste is, dat we boven het wolkendek zijn. Onder ons is een zee van witte wolken, die boven het dal hangen. Het lijkt of je in een vliegtuig boven de wolken vliegt. Zo mooi, alleen de hoge bergtoppen steken er, als eilandjes boven uit. We lopen een poos rond over de top en besluiten dan om naar beneden te gaan lopen. Als we met de kabelbaan terug gaan, zitten we straks bij Duc onder de wolken en dat is niet gezellig. De wandeling is lang, maar niet moeilijk, tot we besluiten het laatste stuk een wat kortere, maar moeilijker weg te nemen. Dat wordt nog een lastig stuk, waar zelfs kettingen langs de rots, als beveiliging, aan te pas komen. We landen echter weer heelhuids beneden, waarbij we natuurlijk een stuk door de wolkenband heen moeten. In de loop van de avond trekt de wolkenband weg en we kunnen nog lang buiten van de avondzon genieten. Wat een dag!

Vrijdag is er weer volop zon. Langs een bergachtige route rijden we naar het meer van Neuchâtel. Aan de westkant van het meer ligt een CP, alweer hoog op een berg “Creux du Van”, aan de rand van een kloof. De weg erheen is smal en kronkelig, en het is een trekpleister, dus veel tegenliggers, die het fenomeen al gezien hebben. Boven vinden we een grote parkeerplaats met voldoende plek en we installeren ons. Na de thee wandelen we naar de kloof en het is inderdaad spectaculair. Hoge kliffen en een weids uitzicht. Nog een eind hoger is een uitzichtpunt, waar je neerkijkt op het meer van Neuchâtel en de hoge bergen in de verte. Het is vandaag niet zo helder als gisteren, dus van de bergen zien we niet veel. ’s Avonds gaat de zon vlammend onder en bij de kloof hangen de wolken, net als gisteren laag in het dal. Schitterend gezicht.

En dan gaan we ook Zwitserland verlaten, een stuk bergafwaarts naar de grensovergang en Frankrijk in, gaat weer de andere kant van de berg omhoog. Via de Ballon d’Alsace rijden we naar Le Thillot, waar we het weekend gaan doorbrengen op een camping. Het is een mooie rit, het weer is prachtig, veel zon, 28 graden, veel blauwe lucht met een enkel wit wolkje.Op de camping is nog ruimschoots plek. Dus alles zit weer mee. We denken tot dinsdag hier te blijven, misschien nog een fietstocht langs de Moezel te maken en op donderdag weer thuis te zijn.

We hopen, dat jullie onze belevenissen met plezier hebben meebeleefd en wellicht tot een volgende keer.