time-out.reismee.nl

We wandelen wat af....

Na een paar rustige dagen maken we plaats voor nieuwe enthousiaste camperaars, die al weer staan te wachten om ons plekje in te nemen. Wij laten de kust even voor wat ze is en gaan een stukje het binnenland in om te genieten van het heuvellandschap. Via de drukke N125 rijden we naar Tavira, waarna we de afslag São Bras de Aportel nemen. Daar weten we een Lidl, waar we nieuwe voorraden kunnen inslaan na een lang weekend. We lunchen er ook meteen op de ruime parkeerplaats, speciaal voor campers. Het is weer prachtig weer vandaag. Blauwe lucht, veel zon, maar ook veel wind uit noordelijke richting. Dus wel een beetje fris. Ons einddoel voor vandaag is Loulé, een flinke stad met in het centrum een grote parkeerplaats, waar je kunt overnachten. In ons camperboek is wel gewaarschuwd voor veel hondengeblaf, maar we denken dat het zal meevallen. We vinden de plek soepel. Er staan al drie campers en wij zoeken een leuke plek met uitzicht op de oude stad. Er blaffen inderdaad veel honden, maar zo later blijkt, zijn ze ’s nachts best rustig. Gelukkig.

Na de thee wandelen we de stad in. Eerst door het oude gedeelte met smalle straten, waar geen auto’s kunnen rijden omdat ze steil zijn en er vaak treden zijn. We komen bij een oude kerk, nogal verwaarloosd zo te zien, maar als we er omheen lopen, blijken ze aan de andere kant net met de renovatie te zijn begonnen. Er is ook een mooi park met veel bijzondere planten en vanaf daar kun je in de verte de P met onze Duc zien. Later zien we nog een oud kasteel en de grote markthal. De nieuwe stad is nogal bont versierd. Dit in voorbereiding op het carnaval. De rest van de middag en avond vermaken we ons met eten koken, eten en een spel. Rustige nacht.

De volgende morgen besluiten we eerst naar de markthal te lopen om rond te neuzen en nog wat kleine inkopen te doen. Er zijn veel kramen met groente, fruit en Portugese producten, zoals vijgen, noten, honing en wijn. En natuurlijk Port. Bij een kraam met zelfgebakken taart kopen we twee stukken voor bij de koffie en keren terug naar Duc. De taart is heerlijk, noten en kaneel. Mmmm… Daarna pakken we in en rijden verder richting Salir en dan de weg naar Alte. In ons Algarveboek hebben we een wandeling gezien bij Rocha de Pena. We vinden de parkeerplaats bij het begin van de wandeling. Daar maken we eerst de lunch klaar en dan komen de wandelschoenen voor de dag. Er komt een mevrouw langs met drie honden, die ons in het Nederlands aanspreekt. Een landgenote, die hier al een poos woont en ons vertelt, dat het een mooie tocht is en dat we hier ook gerust kunnen overnachten. Dat klinkt goed en we besluiten dat te doen. Het is heerlijk weer, zeker om te wandelen. Rocha de Pena is een bergrug in het heuvelachtige landschap en de wandeling voert ons er boven overheen. Hoogteverschil ongeveer 250 meter. Als je onderaan staat, snap je niet hoe je boven kunt komen, zo steil is het. Dat wordt klimmen dus, vooral in het begin gaat het flink omhoog. Hoe hoger we komen, hoe mooier het uitzicht en al gauw kunnen we de zee zien in de verte. Het eerste stuk is goed begaanbaar, maar boven op de bergrug wordt het pad behoorlijk rotsig. Uitkijken dus. Er bloeit hier al van alles, stuiken met paarse bloemen, waar de bijen omheen zwermen, witte trosnarcissen en als we weer lager komen, de amandelbomen. Die staan hier overal om ons heen en zijn prachtig om te zien. Na ongeveer drie uur stappen, zijn we weer op de parkeerplaats aangekomen. De nacht die volgt, is niet helemaal rustig, want de blaffende honden doen ook hier hun best.

Donderdag rijden we dan alsnog naar Alte, naar de CP bij de begraafplaats. Daar drinken we koffie en rijden dan verder naar Paderne. Onderweg zien we nog een nieuwe CP, waar we kunnen lozen en water innemen en zo zijn we weer helemaal gesteld voor een paar dagen. Bij de oude wasplaats en bron in Paderne is het vol met campers. We parkeren aan de rand, kijken even rond en kopen een zak sinaasappels in de schuur, die aan de CP grenst. Als we aan de lunch zitten, komt een Fransman zeggen dat hij vertrekt en we op zijn plek kunnen staan. We waren niet van plan te blijven, maar het is zo’n leuke plek, dat we bezwijken voor één nacht. Door de pittige wandeling van de vorige dag heb ik wat last van mijn enkel, maar we gaan toch proberen een stukje te lopen. Dat blijkt goed te zijn, want de pijn trekt langzaam weg en zo tippelen we al gauw anderhalf uur weg. Langs een heuvel, die we vervolgens oplopen, langs een oude molen en de rand van het dorp weer terug. Onderweg staan veel amandelbomen waar nog amandelen aanzitten en Maarten rekt en strekt om er een behoorlijk aantal te plukken. Twee jaszakken vol. In de camper gaat hij meteen aan de slag met een tang om ze te kraken. Zwaar werk, maar we houden er een aardig maaltje aan over. Even roosteren in de koekenpan, een beetje zout erover. Traktatie!

De nacht verloopt rustig en de volgende morgen gaan we op zoek naar de CP waar we het weekend willen doorbrengen. Via Albufeira, waar we boodschappen doen rijden we naar Vale de Parra, een dorp waar een nieuwe CP is. Hij ligt er prachtig, maar nu hebben wíj pech. Completo! Op zoek naar een alternatief dan maar. Het wordt een camping in Alvor, zo’n twintig kilometer verder langs de kust. Maar eerst willen we nog een leuke lunchplek. Die vinden we aan Marinha Praya. Een prachtige plek aan de kust, waar we ook al eerder stonden om te overnachten. Het weer is weer heel mooi met strakblauwe lucht en het is dan ook best druk op de parkeerplaats. Dit is één van de plekken waarom de Algarve bekend is. Prachtig strand en grote rotsen in zee. Na de lunch wandelen we nog een stuk en verwonderen ons weer over de natuur.

Dan op naar de camping. Die is snel gevonden en volgens de dame bij de receptie is er nog plaats, maar we moeten eerst maar gaan kijken en dan terugkomen om in te schrijven. Dat doen we en later begrijpen we waarom dat zo is, want het is een zogenaamde vrije camping. Geen vaste plekken en hegjes, maar iedereen mag gaan staan waar hij wil. Dat betekent, dat alles en iedereen kris kras door elkaar staat, sommigen met een heel grote plek en anderen op een klein plekje. Alles loopt ook nogal schuin, dus het is zoeken geblazen. Toch vinden we een redelijk rechte plaats, een beetje onder de bomen, maar ook veel zon. Het is inmiddels al te laat geworden om nog buiten te zitten. Morgen verder.

Zaterdagmorgen begint met een strakblauwe lucht. We ontbijten buiten (hier 09.00 uur) in de warme zon. Het waait nog steeds en we besluiten om de luifel met zijkant neer te zetten. Dat scheelt een stuk. Vandaag is het grote verschoondag. We gaan de voorraden bekijken en de bedden van nieuwe lakens voorzien. Tussendoor natuurlijk uitgebreid tijd voor een hapje en drankje en genieten van de zon. Als de klus geklaard is lopen we ’s middags nog even naar de stad. Ook weer een oude stad met smalle straten en heel veel restaurants. Zal hier ’s zomers wel beredruk zijn. Op de terugweg kopen we nog een fles rosé, want morgen is het een rustdag bij de camper en genieten van de zon. En dan worden we ‘s morgens wakker van harde regendruppels die op ons dak kletteren. Zo maar een pittige bui! Dat hebben we niet verwacht. Gelukkig blijft het bij een bui en is het nu droog, wisselend bewolkt en winderig. We hebben al heerlijk buiten koffie gedronken en van ons glas rosé genoten. Nu zakt de zon al weer en wordt het te fris buiten. Tijd voor een verslag dus. Morgen denken we ook nog hier te blijven en een wandeling langs het strand te maken. Dinsdag weer een nieuwe plek zoeken. We twijfelen nog waarheen, dus dat horen jullie later. Tot dan.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!